Wybaczcie

Wybaczcie, ale cały czas próbuję znaleźć siły albo czas, żeby napisać kolejny artykuł, ale wciąż nie mogę. Jutro jadę na Zlot Kadry dokształcać się i wracam 18, więc dopiero wtedy, przed samym HALem możecie oczekiwać kolejnego artykułu.

Czuwaj!
HO Konrad Fijałkowski

Czerwiec

CZERWIEC

Czuwaj! 
Dzisiaj zrobimy artykuł o wszelkich obrażeniach, czyli o tym, co obiecałem miesiąc temu. A tak nawiasem to wszyscy (ja, dh Szymon Witkoś, dh Michał Tur, dh Bartłomiej Górski i dh. Julia Skrzekut) zdaliśmy Wędrowniczy Kurs Pierwszej Pomocy. Tak się chwalę.

Lecimy!

1.      Zaczniemy od sprawy prostej w obsłudze, ale bolesnej i niebezpiecznej.

Złamania dzielimy na:

·         zamknięte

·         i otwarte

Zamknięte to takie, gdzie odłamy złamanych kości nie przebiły skóry i nie pojawiła się rana.

Otwarte to złamanie, przy którym kości przebiły skórę i takiemu złamaniu na ogół towarzyszy krwawienie.

 Postępowanie:

Podstawową zasadą postępowania jest unieruchomienie wg. zasad Pota:

·         Jeśli nastąpiło złamanie trzonu kości wówczas należy unieruchomić złamaną kość i dwa sąsiednie stawy.

·         Jeśli doszło do złamania wewnątrz stawu - unieruchomić należy dany staw oraz dwie sąsiadujące kości.

·         Unieruchomienie polega na dowiązaniu do kończyny sztywnej deszczułki, kija, innego niegnącego się przedmiotu, w przypadku kończyn dolnych - ostatecznie do drugiej, zdrowej kończyny.

·         W przypadku złamań otwartych - oprócz unieruchomienia kończyny należy zatamować krwawienie.

2.      Postępowanie w podejrzeniu złamania kręgosłupa i miednicy.

W przypadku urazu szyi należy zawsze podejrzewać możliwość zaistnienia złamania kręgosłupa szyjnego.

Wówczas należy w stopniu maksymalnym ograniczyć przenoszenie chorego. Podczas każdego przenoszenia lub przemieszczania szyi należy zastosować wyciąg - to znaczy ujmując głowę za żuchwę starać się ją odciągać na zewnątrz. Postępowanie takie zabezpieczy poszkodowanego przed urazem rdzenia kręgowego.

 W przypadku złamania części piersiowej, lędźwiowej lub krzyżowej kręgosłupa czy miednicy - chorego położyć należy na twardym podłożu (np. drzwi wyjęte z zawiasów) i w taki sposób starać się przenosić, ale jedynie wówczas, gdy jest to konieczne. Przekładać chorego powinno kilka osób ściśle podkładając ręce pod plecy.

 Należy pamiętać, że chory z urazem kręgosłupa wymaga pilnej obserwacji  i ewentualnego postępowania reanimacyjnego.

3.      Rany

Ranami nazywamy uraz mechaniczny, powodujący uszkodzenie bądź przerwanie ciągłości skóry i/lub tkanek leżących pod nią. Dzielimy je na zamknięte i otwarte.

Rana zamknięta

Jest to uszkodzenie głębszych warstw skóry i/lub tkanek leżących głębiej z zachowaniem ciągłości warstwy powierzchownej. Taki rodzaj urazu najczęściej powstaje w wyniku uderzenia tępym przedmiotem. Głęboko w skórze z uszkodzonych naczyń wydostaje się krew i powstaje tzw. siniak.

Objawy:

·         powierzchnia skóry nienaruszona, ale ze zmienionym zabarwieniem (ciemno-niebieskie, fioletowe)

·         obrzęk

·         ból

·         jeśli doszło do uszkodzenia dużego naczynia, może powstać krwiak. Najczęściej towarzyszy on złamaniom.

Postępowanie:

Przy niewielkich obrażeniach – brak specjalnego postępowania.

Gdy powstaje obrzęk:

·         ucisnąć i schłodzić uszkodzone miejsce (przyłożyć lód lub polewać zimną wodą). Takie postępowanie powoduje obkurczenie naczyń i zmniejszenie krwawienia

·         unieść uszkodzoną część ciała (kończynę); zmniejsza to dopływu krwi i tym samym narastanie obrzęku

·         unieruchomić; zmniejsza to krwawienie i ból.

·          

Rana otwarta

Rana otwarta to taka, w której ma miejsce przerwanie ciągłości skóry, co sprzyja zabrudzeniu i zakażeniu rany oraz krwawieniu.

Postępowanie:

·         gdy występuje krwawienie – tamować przez przyłożenie jałowego opatrunku
bezpośrednio na ranę i uciśnięciu go

·         unieruchomienie uszkodzonej części ciała (kończyny) – zmniejsz to krwawienie i ból

·         zabezpieczenie oderwanych lub amputowanych części ciała. Nieoderwane do końca części ciała należy przyłożyć w swoje oryginalne miejsce i przybandażować. Amputowane – zabezpieczyć w jałowej gazie i przetransportować w wilgoci i chłodzie z chorym do szpitala (UWAGA! Nigdy nie zamrażać!)

·         jeżeli w ranie widoczne są narządy wewnętrzne, np. jelita, nie wolno odprowadzać ich do jamy brzusznej, możne jedynie przykryć je jałową, wilgotną gazą

·         jeżeli w ranie widoczne są wbite w nią ciała obce, np. pręt, nóż itp. to nie wolno ich wyjmować – ryzyko masywnego krwotoku!

4. Oparzenia

Przyczyny oparzeń z powodu urazu termicznego.

• Płomień
• Gorące płyny
• Para wodna
• Żarzące się metale
• Promienie ultrafioletowe(oparzenia słoneczne)

Postępowanie

Oparzenia w obrębie "okolic wrażliwych" twarzy, szyi, krocza rak, stóp lub w okolicach zgięciowych stawów wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej

1. Upewnij się że nic ci nie zagraża.

Jeśli uznasz, że udzielanie pomocy naraża Ciebie na niebezpieczeństwo możesz odstąpić od udzielania pomocy. W takiej sytuacji Twoim obowiązkiem jest wezwanie służb profesjonalnych takich jak staż pożarna i pogotowie ratunkowe.

2. Jeśli ubranie się pali lub tli - ugaś je.

Do tego celu NIE używaj gaśnic. Większość dostępnych w Polsce gaśnic wywołuje na ciele człowieka odmrożenia.

3. Wezwij pogotowie jeśli oparzenie jest rozlegle – więcej niż 10 powierzchni dłoni poszkodowanego
4. Zdejmij ubranie. Jeżeli ubranie jest wtopione w ciało to nie zrywaj go tylko wytnij ubranie wokół rany.
5. Jeżeli oparzona jest ręka ściągnij biżuterię - zanim narastający obrzęk uniemożliwi to.
6. Ochładzaj oparzona część ciała czysta chłodną woda od 10 do 20 minut.
7. Po ochłodzeniu poczekaj, aż oparzona skóra wyschnie, następnie osłoń opatrunkiem oparzeniowym np AQUA GEL, Hydro Gel, mokry opatrunek. Opatrunki żelowe tylko w przypadku I stopnia oparzenia.

Czego NIE wolno robić...

• Nie wolno podawać niczego doustnie.
• Nie wolno smarować oparzonej skóry maściami, kremami, tłuszczami.
• Nie wolno przekuwać pęcherzy.
• Nie wolno zostawiać ratowanego samego, jeśli oparzenie jest rozlegle.

Uwagi dodatkowe:

Jeżeli używasz opatrunku tradycyjnego to przed jego zmiana na nowy namocz go!!! W ten sposób zmiana opatrunku będzie mniej bolesna. Zwłaszcza wykorzystuj to przy zmianie opatrunków dziecku.

Stopnie oparzeń

I STOPIEN OPARZENIA

OBEJMUJE TYLKO NASKÓREK(MARTWICA WARSTWY ROGOWEJ)

• rumień
• obrzęk skóry
• ból

II STOPIEN OPARZENIA

Uszkodzenie dotyczy naskórka i powierzchownych warstw skóry właściwej.

• skóra jest zaczerwieniona
• powstają pęcherze

• czucie zachowane
  

III STOPIEN OPARZENIA

Martwica całego naskórka i skóry właściwej łącznie z przydatkami oraz uszkodzenie tkanek znajdujących się poniżej skóry.

• skóra jest sucha
• biała lub szara
• możne być strup
• brak czucia bólu ponieważ są zniszczone zakończenia nerwowe

Krwotok z nosa - przyczyny...

• urazy mechaniczne - uderzenie;
• złamania
• zapalenie zatok
• polipy nosa
• nadciśnienie tętnicze
• miażdżyca naczyń
• nadmierny wysiłku fizyczny
• przyjmowanie leków zaburzających krzepniecie krwi (polopiryna, aspiryna)
• choroby wątroby
• choroby układu krwiotwórczego- białaczka, niedokrwistość, hemofilia

Prawidłowe postępowanie z krwotokiem z nosa

1. Osobę z krwotokiem z nosa posadź z głową lekko pochylona do przodu. Nie odchylaj głowy do tylu ponieważ powoduje to spływanie krwi do tchawicy lub gardła może to spowodować np. zakrztuszenie lub błędna interpretacje wyników przez lekarzy przy dalszym badaniu. Poza tym przy nisko ułożonej głowie krwawienie się nasila.
2. Poinformować poszkodowanego aby oddychał ustami,
3. Połóż na karku zimy okład np. nasączony zimna woda ręcznik lub owinięte w ściereczkę kostki lodu. Zimno spowoduje obkurczenie się naczyń krwionośnych i zmniejszy się krwotok.
4. Daj poszkodowanemu gazik lub chusteczkę, która ma przyłożyć sobie do nosa.

Jeżeli krwotok z nosa jest masywny, nie ustępuje po zastosowaniu wyżej wymienionych środków (trwa dłużej niż 15-20 minut) lub doszło do urazu głowy, szyi lub gdy u ratowanego występują zaburzenia świadomości należny natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Porażenie prądem

Objawy porażenia prądem

·         Ból

·         Poparzenia skóry

·         Zaburzenia w oddychaniu

·         Utrata przytomności

Jak udzielić pierwszej pomocy osobie porażonej prądem.

1.      Nie wolno dotykać osoby porażonej prądem, zanim nie odłączy się jej od źródła prądu. Odłącz bezpieczniki (korki), wyjmij z gniazdka wtyczkę urządzenia elektrycznego, które spowodowało porażenie. Użyj do tego przedmiotu który nie przewodzi prądu (np. drewnianego kija od szczotki), odsuń kabel elektryczny od poszkodowanego.

2.      Sprawdź stan poszkodowanego

o    Czy jest przytomny

o    Czy oddycha

3.      Wezwij Pogotowie Ratunkowe nr tel to 999 lub 112

4.      Jeśli ratowany nie oddycha przystąp do reanimacji

5.      Jeśli ratowany jest nieprzytomny, ale oddycha, ułóż go w pozycji bocznej.

6.      Załóż opatrunek na oparzone miejsce.

7.      Zostań z poszkodowanym do czasu przybycia Pogotowia Ratunkowego i przejęcia opieki na poszkodowanym.

 To była kolejna mała porcja informacji. Trzeba mieć o czym pisać w kolejnych artykułach, prawda?

Czuwaj!

HO Konrad Fijałkowski

Grunwald

Artykuł był już w drodze, jednak nie dałem rady przed Grunwaldem, więc, kiedy wrócę, biorę się z akończenie.

Maj

Czuwaj!

            I znowu środek kolejnego miesiąca a ja się spóźniam, wybaczcie. Aktualnie za to jestem w trakcie robienia Patentu Żeglarskiego orz WKPP- Wędrowniczego  Kursu Pierwszej Pomocy. No i właśnie z tego tytułu –tak jak dzisiejsza zbiórka- artykuł będzie o pierwszej pomocy.

            Weźmiemy pod uwagę najważniejsze sprawy i takie, które przydarzają się najczęściej. Zacznijmy jednak od samych zasad postępowania.

1.      Główne zasady:

Wbrew pozorom najważniejsza sprawą na miejscu wypadku jest nasze bezpieczeństwo. Dlatego, zanim podejdziemy do kogoś i zaczniemy go ratować, zatrzymajmy się, przygotujmy, nałóżmy rękawiczki lateksowe, obejrzyjmy otoczenie w poszukiwaniu szkła, puszek, psów, niebezpiecznych ludzi czy czego tam.  Musimy wziąć tez pod uwagę nasz własny stań, ponieważ będąc na wycieńczeniu nie jesteśmy w stanie nikogo uratować. Poza tym mówi się, że dobry ratownik to żywy ratownik.  Weźmy to pod uwagę.

Nasza misją nie jest leczenie. Naszą misją jest utrzymanie poszkodowanego przy życiu i nie pogarszanie jego stanu. Leczenie zostawmy specjalistom.

2.      Numery poszczególnych służb:

·        Straż pożarna: 998

·        Pogotowie medyczne: 999

·        Policja: 997

·        Pogotowie gazowe: 992

·        Pogotowie energetyczne: 991

·        Centrum: 112

·        WOPR: 601-100-100

·        GOPR: 601-100-300

2.      WORD mi głupieje więc mamy 2 punkty drugie. Jedną rzeczą jest poznanie numerów służb, drugą- umiejętność wezwania pomocy. Dobrze byłoby, gdyby dzwonieniem zajął się ktoś inny niż my, podczas gdy sami będziemy zajęci ratowaniem.

Schemat meldunku:

·        Gdzie?

ü  Słupki drogowe

ü  Charakterystyczne miejsca

ü  Budynki

ü  Czas jazdy od miasta

·        Co?

ü  Co się stało?

ü  Ile osób?

·        W jakim stanie?

ü  Przytomność

ü  Oddech

ü  Wiek

ü  Główne obrażenia

·        Kto dzwoni?

Prawdopodobnie dyspozytor sam nas o to zapyta, ale ważne, by o wszystkim pamiętać. Szczególnie o miejscu wypadku, ponieważ bez jego znajomości nikt nie jest w stanie nam pomóc. Zachowajmy również spokój i starajmy się mówić wyraźnie. To tyle.

3.      Często na apelach przy dużym słońcu lub dusznym pomieszczeniu zdarzają się omdlenia. Są to krótkotrwałe utraty przytomności, które ustępują samoczynnie, jednak powinniśmy wiedzieć, jak zareagować.

Przyczyny omdlenia to:

ü  Niedobór tlenu

ü  Wysoka temperatura

ü  Stres

ü  Niedobór cukrów

ü  Nagła pionizacja

Co robimy?

·        Warto zadbać o bezpieczeństwo, założyć rękawiczki

·        Sprawdzamy przytomność i oddech

·        Załatwiamy sobie kogoś do pomocy

·        Staramy się zdobyć więcej świeżego powietrza dla poszkodowanego

o   Zabieramy go na lepsze miejsce

o   Odsuwamy gapiów

·        Rozluźniamy odzież poszkodowanego

·        Podnosimy ręce i nogi do góry na 1 min, żeby krew spływała do ważniejszych organów

·        Jeżeli po 1 minucie poszkodowane nie wybudzi się, wzywamy pomoc, ponieważ mamy już do czynienia z DŁUGOTRWAŁĄ UTRATA PRZYTOMNOŚCI

4.      Kolejną ważną sprawą jest pozycja boczna ustalona. Używamy jej, kiedy musimy pozostawić an pewien czas nieprzytomną, ale oddychająca osobę. Udrażnia ona drogi oddechowe i zapobiega zadławieniu się wymiocinami tudzież własnym językiem, który puchnąć, opada do gardła.

Osoba ta nie może mieć również mocnych urazów szczególnie kręgosłupa i miednicy. Oto ilustracje z instrukcją:

10 kroków potrzebnych do wykonania pozycji

1)     zdjąć okulary poszkodowanego,

2)     upewnić się, że obie nogi są ułożone prosto,

3)     ręka, która jest po Twojej stronie ułóż pod kątem prostym do ciała poszkodowanego. Następnie zegnij w łokciu tak, by była skierowana do góry (rys. 1),

4)     drugą rękę połóż w poprzek klatki piersiowej i podłóż stroną wierzchnią pod policzek poszkodowanego znajdujący się bliżej Ciebie (rys. 1),

5)     drugą ręką należy złapać za nogę, która jest dalej od Ciebie, tuż powyżej kolana i podnieś ją do góry, nie odrywając stopy od podłoża (rys. 2),

6)     trzymając cały czas jedną z dłoni przyciśniętą do policzka drugą ręką pociągnij za nogę poszkodowanego tak, by ten obrócił się na bok w Twoją stronę (rys. 3),

7)     ułóż nogę, za którą chwytałeś tak, by staw biodrowy i kolanowy były zgięte pod kątem prostym (rys. 5),

8)     odegnij głowę poszkodowanego do tyłu, by udrożnić drogi oddechowe

9)     ułóż dłoń poszkodowanego pod policzkiem(rys. 4)

10) regularnie sprawdzaj oddech

5.      Kolejną i chyba najważniejsza sprawą jest RKO czyli restutytacja krążeniowo oddechowa. Ma na celu utrzymanie krążenia w człowieku do przyjazdu karetki. Po 4 minutach bez krążenia w organizmie mózg zaczyna obumierać i następuje śmierć.

Całość zaczynamy od zabezpieczenia terenu i siebie. Rękawiczki, maseczka i takie tam rzeczy, co by było  elegancko.

Potem sprawdzamy oddech. Odchylamy głowę pacjenta do tyłu (dwa palce na kości brody, jedna dłoń na czoło). Przykładamy Polik na odległość kilku centymetrów od ust poszkodowanego i staramy się wyczuć, usłyszeć i zobaczyć oddech. W ciągu 10 sekund powinno być ich około 3-4. Jeżeli nie ma, przystępujemy do działania.

Tu taka wklejka schematu:

a)      Przerywamy gdy:

·        Przyjadą służby

·        Wróci oddech

·         Zagrożenie dla ratownika

b)     Postępowanie

·        Sprawdzamy czy bezpiecznie

·        Czy ktoś widział, co się stało

·        Rękawiczki

·        Świadomość, przytomność

·        Osoba do pomocy, szukamy AED

·        Oddech

·        Wezwanie pomocy

c)      Tempo:

·        Dorośli: 100 razy na minutę

·        Dzieci 100-120 razy na minutę

d)     Niemowlak:

·        30:2

·        1min RKO> pogotowie> RKO

·        Środek mostka, 2 palce

AED to defibrylator czyli urządzenie, które oddziałowuje na serce prądem stałym o odpowiednim natężeniu, przywracając mu odpowiednie bicie serca. Teoretycznie powinno znajdować się w miejscach dużych skupisk ludzi: dworce, szkoły, zakłady pracy. Z obsługa nie powinno być problemów, ponieważ AED wydaje komendy głosowe. Wygląda to tak o:

To były najważniejsze informacje do ratowania życia. Oczywiście brakuje tu wszelkich ran i urazów, ale na to tez przyjdzie pora :]

Czuwaj!

HO Konrad Fijałkowski