Czuwaj!
I znowu środek kolejnego miesiąca a ja się spóźniam,
wybaczcie. Aktualnie za to jestem w trakcie robienia Patentu Żeglarskiego orz
WKPP- Wędrowniczego Kursu Pierwszej Pomocy.
No i właśnie z tego tytułu –tak jak dzisiejsza zbiórka- artykuł będzie o
pierwszej pomocy.
Weźmiemy pod uwagę najważniejsze sprawy i takie, które
przydarzają się najczęściej. Zacznijmy jednak od samych zasad postępowania.
1. Główne zasady:
Wbrew
pozorom najważniejsza sprawą na miejscu wypadku jest nasze bezpieczeństwo.
Dlatego, zanim podejdziemy do kogoś i zaczniemy go ratować, zatrzymajmy się,
przygotujmy, nałóżmy rękawiczki lateksowe, obejrzyjmy otoczenie w poszukiwaniu
szkła, puszek, psów, niebezpiecznych ludzi czy czego tam. Musimy wziąć tez pod uwagę nasz własny stań,
ponieważ będąc na wycieńczeniu nie jesteśmy w stanie nikogo uratować. Poza tym
mówi się, że dobry ratownik to żywy ratownik.
Weźmy to pod uwagę.
Nasza
misją nie jest leczenie. Naszą misją jest utrzymanie poszkodowanego przy życiu
i nie pogarszanie jego stanu. Leczenie zostawmy specjalistom.
2. Numery poszczególnych służb:
·
Straż pożarna:
998
·
Pogotowie
medyczne: 999
·
Policja: 997
·
Pogotowie gazowe:
992
·
Pogotowie
energetyczne: 991
·
Centrum: 112
·
WOPR: 601-100-100
·
GOPR: 601-100-300
2. WORD mi głupieje więc mamy 2 punkty drugie. Jedną
rzeczą jest poznanie numerów służb, drugą- umiejętność wezwania pomocy. Dobrze
byłoby, gdyby dzwonieniem zajął się ktoś inny niż my, podczas gdy sami będziemy
zajęci ratowaniem.
Schemat
meldunku:
·
Gdzie?
ü
Słupki drogowe
ü
Charakterystyczne
miejsca
ü
Budynki
ü
Czas jazdy od
miasta
·
Co?
ü
Co się stało?
ü
Ile osób?
·
W jakim stanie?
ü
Przytomność
ü
Oddech
ü
Wiek
ü
Główne obrażenia
·
Kto dzwoni?
Prawdopodobnie
dyspozytor sam nas o to zapyta, ale ważne, by o wszystkim pamiętać. Szczególnie
o miejscu wypadku, ponieważ bez jego znajomości nikt nie jest w stanie nam
pomóc. Zachowajmy również spokój i starajmy się mówić wyraźnie. To tyle.
3. Często na apelach przy dużym słońcu lub dusznym
pomieszczeniu zdarzają się omdlenia. Są to krótkotrwałe utraty przytomności, które
ustępują samoczynnie, jednak powinniśmy wiedzieć, jak zareagować.
Przyczyny
omdlenia to:
ü
Niedobór tlenu
ü
Wysoka
temperatura
ü
Stres
ü
Niedobór cukrów
ü
Nagła pionizacja
Co
robimy?
·
Warto zadbać o
bezpieczeństwo, założyć rękawiczki
·
Sprawdzamy przytomność
i oddech
·
Załatwiamy sobie
kogoś do pomocy
·
Staramy się
zdobyć więcej świeżego powietrza dla poszkodowanego
o
Zabieramy go na lepsze
miejsce
o
Odsuwamy gapiów
·
Rozluźniamy odzież
poszkodowanego
·
Podnosimy ręce i
nogi do góry na 1 min, żeby krew spływała do ważniejszych organów
·
Jeżeli po 1
minucie poszkodowane nie wybudzi się, wzywamy pomoc, ponieważ mamy już do czynienia
z DŁUGOTRWAŁĄ UTRATA PRZYTOMNOŚCI
4. Kolejną ważną sprawą jest pozycja boczna ustalona.
Używamy jej, kiedy musimy pozostawić an pewien czas nieprzytomną, ale
oddychająca osobę. Udrażnia ona drogi oddechowe i zapobiega zadławieniu się
wymiocinami tudzież własnym językiem, który puchnąć, opada do gardła.
Osoba
ta nie może mieć również mocnych urazów szczególnie kręgosłupa i miednicy. Oto
ilustracje z instrukcją:
10 kroków potrzebnych do wykonania pozycji
1)
zdjąć okulary
poszkodowanego,
2)
upewnić się, że
obie nogi są ułożone prosto,
3)
ręka, która jest
po Twojej stronie ułóż pod kątem prostym do ciała poszkodowanego. Następnie
zegnij w łokciu tak, by była skierowana do góry (rys. 1),
4)
drugą rękę połóż
w poprzek klatki piersiowej i podłóż stroną wierzchnią pod policzek
poszkodowanego znajdujący się bliżej Ciebie (rys. 1),
5)
drugą ręką należy
złapać za nogę, która jest dalej od Ciebie, tuż powyżej kolana i podnieś ją do
góry, nie odrywając stopy od podłoża (rys. 2),
6)
trzymając cały
czas jedną z dłoni przyciśniętą do policzka drugą ręką pociągnij za nogę
poszkodowanego tak, by ten obrócił się na bok w Twoją stronę (rys. 3),
7)
ułóż nogę, za
którą chwytałeś tak, by staw biodrowy i kolanowy były zgięte pod kątem prostym
(rys. 5),
8)
odegnij głowę
poszkodowanego do tyłu, by udrożnić drogi oddechowe
9)
ułóż dłoń
poszkodowanego pod policzkiem(rys. 4)
10) regularnie sprawdzaj oddech
5. Kolejną i chyba najważniejsza sprawą jest RKO czyli restutytacja
krążeniowo oddechowa. Ma na celu utrzymanie krążenia w człowieku do przyjazdu
karetki. Po 4 minutach bez krążenia w organizmie mózg zaczyna obumierać i
następuje śmierć.
Całość
zaczynamy od zabezpieczenia terenu i siebie. Rękawiczki, maseczka i takie tam
rzeczy, co by było elegancko.
Potem
sprawdzamy oddech. Odchylamy głowę pacjenta do tyłu (dwa palce na kości brody,
jedna dłoń na czoło). Przykładamy Polik na odległość kilku centymetrów od ust poszkodowanego
i staramy się wyczuć, usłyszeć i zobaczyć oddech. W ciągu 10 sekund powinno być
ich około 3-4. Jeżeli nie ma, przystępujemy do działania.
Tu
taka wklejka schematu:
a) Przerywamy gdy:
·
Przyjadą służby
·
Wróci oddech
·
Zagrożenie dla ratownika
b) Postępowanie
·
Sprawdzamy czy
bezpiecznie
·
Czy ktoś widział,
co się stało
·
Rękawiczki
·
Świadomość,
przytomność
·
Osoba do pomocy,
szukamy AED
·
Oddech
·
Wezwanie pomocy
c) Tempo:
·
Dorośli: 100 razy
na minutę
·
Dzieci 100-120
razy na minutę
d) Niemowlak:
·
30:2
·
1min RKO>
pogotowie> RKO
·
Środek mostka, 2
palce
AED to defibrylator czyli
urządzenie, które oddziałowuje na serce prądem stałym o odpowiednim natężeniu,
przywracając mu odpowiednie bicie serca. Teoretycznie powinno znajdować się w
miejscach dużych skupisk ludzi: dworce, szkoły, zakłady pracy. Z obsługa nie
powinno być problemów, ponieważ AED wydaje komendy głosowe. Wygląda to tak o:
To były najważniejsze
informacje do ratowania życia. Oczywiście brakuje tu wszelkich ran i urazów,
ale na to tez przyjdzie pora :]
Czuwaj!
HO
Konrad Fijałkowski
